De Amerikaanse economie was op 31 maart 1,1% groter dan op 31 december vorig jaar. Dat bleek onlangs toen het Amerikaanse bureau voor de statistiek de eerste schatting van het groeicijfer voor het eerste kwartaal van dit jaar publiceerde.
Dat percentage betekent een significante afkoeling ten opzichte van de laatste maanden van vorig jaar. Toen wist de grootste economie ter wereld met 2,6% te groeien.
Het groeicijfer komt enkele dagen voordat het rentecomité van de Fed vergadert over de rente. Dé vraag onder beleggers, economen en analisten is dan ook hoe het groeicijfer de uitkomst kan beïnvloeden.
Opgeluchte Fed
Om te beginnen vermoed ik dat de kans groot is dat de Fed opgelucht zal zijn. Opgelucht omdat de groei duidelijk afgenomen is, voor een belangrijk deel door de renteverhogingen van de centrale bank en de gevolgen daarvan. Maar óók opgelucht dat er überhaupt wel groei was.
Immers, de rente verhogen van 0 naar 5% in minder dan één jaar tijd zorgde voor grote spanning onder de beleidsmakers. Spanning over hoe de economie zal reageren op die hogere rente, maar ook spanning over hoe de economie en de markten zouden reageren op de exit uit een lange periode van 0% rente en, niet te vergeten, op het einde van kwantitatieve verruiming (en begin van kwantitatieve verkrapping).
Het medicijn werkt
Aangezien dalende economische groei doorgaans neerwaartse druk op de inflatie betekent in de nabije toekomst, zal de Fed in zijn nopjes zijn dat het toegediende medicijn tegen inflatie werkt. De groei kreeg vooral een duw in de rug door de consumptie van huishoudens. Die is, geschoond voor de inflatie, met 3,7% toegenomen. Dat is niet verbazingwekkend, want niet al het geld dat de Amerikaanse gezinnen in de vorm van steun hadden gekregen in de afgelopen jaren was gespendeerd.
Bovendien draait de arbeidsmarkt nog steeds uitstekend. Maar net zoals valt te verwachten dat de inflatie na enige tijd omlaag wordt gedrukt door lagere economische groei geldt dat ook voor de werkgelegenheid en via dat kanaal voor de consumptie van huishoudens.
Afremming moet nog zichtbaar worden
Hierbij moeten we niet vergeten dat een zeer belangrijk deel van de afremmende werking van de renteverhogingen door de Fed in 2022 pas de komende tijd nog zichtbaar en voelbaar moet worden. Daarnaast blijken Amerikanen vooral veel geld gespendeerd te hebben aan auto’s, een uitgave waarvan gezegd kan worden dat die niet kwartaal op kwartaal sterk zal blijven.
Verder zal de Fed ongetwijfeld oog hebben voor het feit dat een belangrijk deel van de krachtige consumptiebestedingen aan het begin van het eerste kwartaal te vinden was en in het tweede deel juist verzwakte. Dat betekent dat de bijdrage van de consumptiestijging aan de groei in het lopende kwartaal wel eens aanmerkelijk kleiner kan uitpakken, zodra de groeicijfers voor het tweede kwartaal uitkomen.
Nog één renteverhoging
Nemen we dit groeicijfer en de details daarover samen met de eerdere cijfers over de Amerikaanse arbeidsmarkt (kort: nog steeds uitstekend maar tekenen van enige afkoeling wellicht zichtbaar) en inflatie (dalend naar onderliggend hardnekkig) én combineren we dat met de verwachte ontwikkelingen op die terreinen in de komende maanden en kwartalen, dan is het waarschijnlijk dat het rentecomité van de Fed volgende week tot de conclusie zal komen dat de renteverhogingen werken, maar dat het nog te vroeg is ermee te stoppen.
Ik zie de Fed echter óók concluderen dat het niet raadzaam zal zijn de rente nog veel te verhogen, gezien de ontwikkelingen en onzekerheden in de economie. Vandaar dat de renteverhoging van volgende week (van 25 basispunten) wel eens de laatste in deze cyclus van renteverhogingen kan zijn.
Renteverlagingen?
Meerdere renteverlagingen later dit jaar, waar de markt van uitgaat, zijn alles behalve zeker en - als inflatie hardnekkig veel te hoog blijft - onwaarschijnlijk. Mocht de geldontwaarding echter zakken en de economie en arbeidsmarkt meer vertragen dan waarop de Fed hoopt, dan is een renteverlaging eind dit jaar zeker niet onmogelijk. Maar ik heb er nog steeds grote moeite mee een serie van Amerikaanse renteverlagingen na te zomer te zien.
Lees ook: Hup Klaas Knot!
Edin Mujagic is econoom en fondsbeheerder bij
beleggingsfonds Hoofbosch. Hij heeft verschillende boeken op zijn naam staan, waaronder "Geldmoord: hoe de centrale banken ons geld vernietigen" en "Boeiend en geboeid: een monetaire geschiedenis van Nederland sinds 1814/1816". Hij studeerde monetaire economie aan de Universiteit van Tilburg. Hij schrijft op persoonlijke titel. De informatie in deze column is niet bedoeld als professioneel beleggingsadvies of als aanbeveling tot het doen van bepaalde beleggingen.