Leefloon schreef op 22 december 2020 08:08:
[...]
Burger King, mede vandaar dat voorbeeld, hanteerde/hanteert openlijk €40.000, plus 10% van de netto-omzet. Dan heb je als franchisenemer nog niets. Plus mogelijk verborgen kosten, zoals een Burger King-inrichting met Burger King-keuken, en het voer verplicht in moeten kopen bij Burger King.
Door I Love Sushi wordt er blijkbaar €50.000 geïnvesteerd in je turn-key pandje, Tel ik daar een monopolistische winstmarge bij op, plus een starttarief of drempel, dan kan dat makkelijk oplopen richting €100.000 tot €150.000. Ondersteund door het zelfstandige doel van get-rich-quick, de te versnellen snelle expansie.
Dat doet vermoeden, ik hoop maar dat de dure sushi zelf een zeer prettige goudmijn is, dat het geld verdient wordt met het werk van de vrouw. Het uit de grond stampen van goedkope nieuwe vestigingen. Zodat je uiteindelijk, wanneer de obligatie moeten worden terugbetaald, een soort Wagamama(.com) kunt hebben. Ontzettend veel mogelijk structureel verlieslatende eettentjes. Dan lijkt iedere nieuwe vestiging een groeifeestje, maar vergroot dit eigenlijk het probleem.
Ik hoop dat ik mij vergis, en bij inschrijving kan een positieve investeerder (in de get-rich-quick groei, alsof je een kankermedicijn gaat ontwikkelen om primair slechts snel grof geld te willen verdienen) overwegen om de obligatie te verkopen zodra het door mij geschetste zou kunnen gaan spelen.
Een verschil met Wagamama is wel dat als je je rond etenstijd strategisch opstelt bij een fietsroute tussen vestiging en Vinex-wijk, dat je dan kans hebt om een paar keer een bezorger van I Love Sushi voorbij te zien komen. Maar dan betwijfel ik evengoed of de franchisegever daar op een duurzame manier jaarlijks netto miljoenen mee gaat verdienen, zoals een beetje gesuggereerd door de winstprognose in 2021.
De kans, of het risico, is groot dat sushi het weinig-voor-veel voedsel is met ruime papieren winstmarges, maar tot dusverre is de kernactiviteit niet het verkopen van sushi maar het uit de grond stampen van heel veel vestigingen. Met onbewezen resultaten. Anders zouden ze ook gewoner de eigen "snelle expansie" met de eigen snelle winsten kunnen financieren, en zouden banken voor minder dan de 8% van de NPEX in de rij kunnen staan.
In essentie staat het vermoeden overigens ook zo beschreven bij de NPEX: "De werknemers van I Love Sushi zorgen dat nieuwe vestigingsplaatsen voor franchisenemers gevonden worden waarna zij een vestiging turn-key opleveren aan de zorgvuldig gekozen franchisenemer. Vervolgens blijft I Love Sushi bij de vestigingen betrokken om kwaliteitscontroles.". Ze zoeken en vinden hoofdzakelijk nieuwe vestigingsplaatsen. De laatste zin, over de kwaliteit, had ik weg kunnen laten, maar zo citeer ik alle genoemde eigen activiteiten. Eigen activiteiten, dus niet alle dingen die uitgemolken franchisenemers zouden moeten gaan doen. En geen grote eigen activiteiten nadat de markt eenmaal verzadigd is.
Mijn piramidespel kan tenslotte wijzen op iets dat illegaal kan zijn, maar zo bedoel ik dat niet. Er kan ergens een verloren klompje goud zijn gevonden, wat dan verkocht wordt als goudmijn. Of je moet over 5 jaar weer gaan verdubbelen, om zelf te kunnen "toppen" en zodat nieuwe obligatiehouders 5 jaar later weer moeten gaan verdubbelen om de oude schulden af te lossen en om een reden te geven voor nieuwe deelnemers om in te stappen. Totdat overal de winkelstraten op elkaar lijken, en I Love Sushi in het winkelstraatbeeld overgenomen lijkt te zijn door het grootste winkelbedrijf van Nederland, "TE HUUR".