Snowman schreef op 1 mei 2021 19:27:
Een snelle en ruwe berekening leert dat de 2,7 miljoen extra aandelen op termijn, een mogelijke aanzienlijke verwatering geven van de waarde per aandeel, afhankelijk van de prijs bij uitoefening. Dit komt dus bovenop de aanzienlijke cash-burn van zo’n 600 miljoen per jaar.
De 30.000 tot 50.000 inschrijvingsrechten voor het management (muv Onno), resulteren erin dat wanneer de koers van Galapagos in 8 jaar tijd even op bijvoorbeeld 80 Euro zou staan, en daarna weer wegzakt, de heren er ieder al 1,5 tot 2,5 jaarsalaris (500.000 tot 1 miljoen) bij kunnen krijgen, en dat enkel voor de toekenning over 2020. Ze hebben het ook extra gemakkelijk gemaakt om te cashen, en kunnen al na 1,5 jaar toeslaan met 25%, terwijl er voorheen nog minstens 3 jaar gewerkt moest worden.
In het jaarverslag wordt gemeld dat het renumeratie comité, benchmarking met de VS meer relevant vindt dan met Europa, omdat de concurrentie in de VS zit. En dat terwijl er alleen een product in Europa op de markt is, en 95% van het personeel Europees is en in Europa werkt. Zou het ermee te maken hebben dat de salarissen in de VS veel hoger liggen? Natuurlijk was er een externe – goed betaalde – adviseur die dit beaamde.
Afgelopen jaar was een ramp en de heren blijven desondanks heel goed voor zichzelf zorgen. Michele Manto kreeg de hoogste bonus. Niks verkocht, niks gepresteerd, maar heel enthousiast Onno nagepraat. Het is wel duidelijk hoe je makkelijk rijk wordt bij Galapagos.