guvea schreef:
Beleggers over de gehele wereld schijnen geaccepteerd te hebben dat het terugkopen van eigen aandelen goed voor hen is. Het wordt gezien als een beleggersvriendelijk teken van vertrouwen in een bedrijf. Want wie is beter op de hoogte van de toekomst van het bedrijf dan het management dat toestemming geeft voor de terugkoop?
De mededeling van Microsoft afgelopen donderdag dat voor 40 miljard dollar eigen aandelen zullen worden teruggekocht zorgde voor een opleving in de koers, die nog werd gevoed door de iets beter dan verwachte resultaten. Ook in Nederland is een zelfde tendens te bespeuren. Bedrijven als Philips, TNT, KPN , ASML en als grootste Royal Dutch Shell hebben alle een inkoopprogramma goedgekeurd, waardoor de koers, zij het vaak kortstondig, steeg om vervolgens weer marktconform te presteren.
De aandeelhouders gaan er van uit dat door de inkoop het aantal uitstaande aandelen wordt verminderd, dat dus de winst per aandeel stijgt, dat minder dividend uitgekeerd hoeft te worden en dat dit uiteindelijk de koers ten goede komt. Het aantaal terugkoopprogramma's neemt echter plotseling een enorme, zelfs gevaarlijke, vlucht. In de Verenigde Staten alleen wijzen gegevens van Standard & Poor's uit dat in het jaar eindigend op 31 maart S&P bedrijven voor 367 miljard dollar aan inkoop van eigen aandelen hebben besteed en alleen al over het eerste kwartaal van 2006 was dat bedrag 100 miljard dollar.
Dat is verontrustend omdat het de indruk geeft dat bedrijven niet langer weten wat met al dat geld te doen. Ze besteden het niet langer aan de bouw van nieuwe fabrieken, aan overzeese vestigingen, aan overnames of aan onderzoek en ontwikkeling. Zij geven alleen geld op papier uit. Dit is buitengwoon kortzichtig omdat voorbij wordt gegaan aan de groeimogelijkheden op de langere termijn. Het is korte termijn denken en houdt geen rekening met de winstgroei in de toekomst. Als bedrijven geen investeringen kunnen vinden die een redelijk rendement geven, waarom geven zij het geld dan niet terug aan de aandeelhouders, zoals Microsoft enige jaren geleden deed met het superdividend en Euronext kort geleden met de eenmalige uitkering van 3 euro. Dan hebben de aandeelhouders de keuze om op eigen houtje te bepalen of zij dit geld weer in het bedrijf willen investeren of op een andere wijze een behoorlijk rendement willen zoeken. ASML bijvoorbeeld heeft nog nooit dividend uitgekeerd. Wat is dan het nut om voor 200 miljoen euro eigen aandelen te kopen waar de belegger helemaal niet beter van wordt.
En daar komt de aap uit de mouw. Het terugkopen van eigen aandelen kan een teken van pessimisme zijn. De huidige onzekerheid in de aandelenmarkten wordt deels veroorzaakt door de vraag of bedrijven nog wel in staat zullen zijn hun winsten in hetzelfde razende tempo te verhogen. Tenslotte hebben we al 12 kwartalen achter de rug waarin de winst per aandeel van de S&P bedrijven met dubbele cijfers is gegroeid en als er zich geen echte verrassingen meer voordoen wordt dit het 13e kwartaal in successie. De angst bestaat dat door inflatie, hogere energiekosten, stagnerende economie en hogere rente de winst per aandeel in de volgende kwartalen deze dubbelcijferige groei niet langer zal behalen. Beleggers waarderen bedrijven voor een groot deel op de winst per aandeel, zij kijken simpelweg niet naar de totaalwinst.
Door het gebruik van inkoopprogramma's van eigen aandelen kunnen bedrijven de totaalwinst, die in het derde en vierde kwartaal hetzelfde of marginaal hoger zullen zijn, verdelen over een kleiner aantal uitstaande aandelen en vervolgens wordt de aandeelhouder blij gemaakt met een dooie mus, een gelijk gebleven of zelfs iets gestegen winst per aandeel. Illustratief is de winst per aandeel van gigant ExxonMobil over het eerste kwartaal van 2006. Een prachtige stijging van 12,3 procent. Als Exxon vóór die tijd niet een enorm terugkoopprogramma had opgezet, was de stijging slechts 6 procent geweest. Het is maar dat u het weet.
Analisten en topmanagement debiteren onzin als zij er op blijven wijzen dat de inkoop van eigen aandelen gelijk staat aan het teruggeven van geld aan de aandeelhouders. De aandeelhouder ziet helemaal geen geld, zoals bij dividend, hij kan zelfs verlies zien want bedrijven zijn in het algemeen veel slechtere beleggers dan de particulier. De terugkoopprogramma's halen gefaseerd aandelen uit de markt. Als men bijvoorbeeld Royal Dutch Shell bekijkt ziet men dat de miljarden die aan de terugkoop zijn besteed, vaak zijn uitgegeven op een koers die hoger lag dan de huidige. Een nettoverlies op de korte termijn derhalve.
En de belegger moet zich ook nog eens realiseren dat de teruggekochte aandelen niet worden geroyeerd, maar gewoon in de boeken staan en daar weer even makkelijk kunnen worden uitgehaald als er een overname, te betalen in aandelen, wordt gedaan. Welcome back verwatering! Inkoop van eigen aandelen hoeft voor mij niet - maar dat had u al begrepen -, geef mij maar dividend