Koffiekamer Terug naar discussie overzicht

Goud / Zilver / USdollar / Olie - Deel 4

1. [verwijderd] 24 november 2011 14:25

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   fred 49 schreef op 24 november 2011 11:14:

   [...]
   
   En wel 2600 ton per jaar , daar bij word er minder goud gebruikt voor sieraden
   en meer goud gebruikt voor baren en munten.
   Een verschuiving dus naar speculatief goud.
   
   Mensen kopen geen goud meer omdat ze de ketting mooi vinden ,
   maar om er rijk van te worden.
   
   mvg
   
   fred
   
   

   Slechts 2% van de bevolking bezit momenteel fysiek goud.
2. [verwijderd] 24 november 2011 14:56

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   invoorentegenspoed schreef op 24 november 2011 12:03:

   [...]
   
   een kilo aan briefjes van 500euro, 200euro, 100euro en zelfs 50euro is duurder dan 1 kilo goud...dus zo duur is goud nu ook weer niet! ;-)
   

   Ik heb even gekeken en gewogen , een briefje van 100 weegt 1 gram.
   
   Een kilo goud kost dus ± 300 gram aan briefjes van honderd.
   
   Is eigenlijk spotgoldkoop.
   
   mvg
   
   fred
3. [verwijderd] 24 november 2011 15:04

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Chinezen kopen massaal het goud op.
4. [verwijderd] 24 november 2011 15:23

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   fred 49 schreef op 24 november 2011 14:56:

   [...]
   
   Ik heb even gekeken en gewogen , een briefje van 100 weegt 1 gram.
   
   Een kilo goud kost dus ± 300 gram aan briefjes van honderd.
   
   Is eigenlijk spotgoldkoop.
   
   mvg
   
   fred
   

   terug naar de goudgulden...beetje dubbele naam, want gulden is afgeleid van de gouden(=gulden=) florijn, danwel de handelsmunt die in de hoogtijdagen van Florence(Florijn) een begrip werd...een soort eerste voorloper van de Euro...maar dan wel gebaseerd op 'echte' goudwaarde.
   
   Economie leert overigens dat het draait om de geldhoeveelheid en niet zozeer de vorm. Met een goudstandaard plezier je vnl de banken (niet alle banken, maar wel de grootste/belangrijkste). Wie het heeft is echter spekkoper indien de goudstandaard van stal wordt gehaald.
   
   De schaarste van goud maakt dat de bezitter relatief veel waarde in handen heeft (plm 22gram per aardbewoner). Een goudstandaard zorgt er niet alleen voor dat de geldhoeveelheid afhangt van het delven(mining) ervan, maar ook dat de kloof tussen arm-rijk vele malen groter is dan dat het nu is...en of dat nu zo plezierig is?
5. DurianCS 24 november 2011 15:43

   auteur info

   • DurianCS

     Lid sinds: 20 jan 2010

     Laatste bezoek: 14 feb 2025

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 2485

     Gegeven: 9820

   •    Aantal posts: 9.883

   quote:

   invoorentegenspoed schreef op 24 november 2011 15:23:

   [...]
   De schaarste van goud maakt dat de bezitter relatief veel waarde in handen heeft (plm 22gram per aardbewoner). Een goudstandaard zorgt er niet alleen voor dat de geldhoeveelheid afhangt van het delven(mining) ervan, maar ook dat de kloof tussen arm-rijk vele malen groter is dan dat het nu is...en of dat nu zo plezierig is?
   

   En waarom zou de goudstandaard de veronderstelde kloof tussen arm en rijk vergroten? Wat is goud nu eigenlijk meer dan symbolische rijkdom? Het geleidt erg goed en is geschikt voor sierraden. Alleen als iedereen het graag wil hebben is het iets waard. En dan hebben de rijken straks een stapel onder hun bed liggen; en wat dan nog?
6. [verwijderd] 24 november 2011 16:05

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   quote:

   DurianCS schreef op 24 november 2011 15:43:

   [...]
   En waarom zou de goudstandaard de veronderstelde kloof tussen arm en rijk vergroten? Wat is goud nu eigenlijk meer dan symbolische rijkdom? Het geleidt erg goed en is geschikt voor sierraden. Alleen als iedereen het graag wil hebben is het iets waard. En dan hebben de rijken straks een stapel onder hun bed liggen; en wat dan nog?
   

   omdat ik daarboven zei dat de geldhoeveelheid in zeer sterke mate de economische voor-of tegenspoed bepaald.
   Het gaat om de maatstaf...een euro- of dollarteken is evengoed een symbool en je kan erop schrijven/drukken/je kuisen en daarbij brand het éénmalig en is het weg!
   De rijken hebben nu een 'stapel' euro's e/o dollars liggen, maar als de acceptatie terugvalt of verdwijnt (is nu gaande, getuige m..n. de eurocrisis), dan zal men uitwijken naar een andere en 'betere' afspraak.
   Mocht een goudstandaard die afspraak zijn , dan is nu al duidelijk dat die hoeveelheid geconcentreerd is bij overheden en banken....de gewone burger levert in razend tempo zijn/haar goud in bij de handel en dat komt in de smelt terecht en uiteindelijk weer bij banken/overheden (en een paar te verwaarlozen beleggers).
   
   Nu kan je dat negeren en doen of geld/goud of wat dan ook niet telt, maar ga jij de belastingdienst maar eens uitleggen dat je je geleverde werk/arbeid bijv. in natura of weder/vriendendiensten krijgt uitgekeerd...je zal en moet toch betalen naar de door hen opgelegde maatstaf!
   
   Waarom kopen banken en overheden massaal edelmetaal in? Echt niet omdat wij dat willen, of omdat ze daarmee de verkiezingen denken te winnen!
   
   Zolang de massa niet doordrongen is van die kans, dan gaan we dat des te zekerder meemaken. De economie zou nooit meer recessie kennen, huizenprijzen zouden tot in de hemel groeien...en goud heeft geen waarde; de 3 grootste economische leugens op een rijtje gezet...2 ervan zijn inmiddels achterhaald! En goud hoeft wat mij betreft zeker geen standaard te worden, maar ik weet een beetje in wat voor wereld we leven.
7. [verwijderd] 24 november 2011 16:49

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   Goud heeft een waarden. Geld geven we een waarden. Daar zit het verschil in.
8. [verwijderd] 24 november 2011 17:34

   auteur info

   • [verwijderd]

     Lid sinds: 01 jan 0001

     Laatste bezoek: 01 jan 0001

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 0

     Gegeven: 0

   •    Aantal posts: 0

   ik denk dat ook aan goud een waarde gegeven is. Geld(goud) bestaat bij de gedachte van een algemeen aanvaard ruilmiddel...in de geschiedenis hebben ook kralen, schelpen, stokken(waarvan o.a. 'Stock',tegenwoordig aandeel, afgeleid is) etc. dienst gedaan.
   Schaarste, of de illusie van schaarste, maakt de rijken rijk en de armen arm.
   
   Overigens bepaal ik niets, maar naarmate er een zekere consensus ontstaat (danwel geforceerd wordt), kan zomaar de goudstandaard van stal gehaald worden...lees comment vandaag maar van iemand die het zou moeten weten:
   
   Heel Europa naar het IMF
   Europa zal zich binnenkort bij het IMF moeten melden, niet met het verzoek om geld, maar met het verzoek om nieuwe maatstaven.
   
   Desintegratie
   De Bank of Engeland acht de kans van uittreding van een lidstaat van de Eurozone groot en waarschuwt er niet eens meer voor. Zelfs Hongarije (dat veel baat heeft bij Europa) speelt openlijk het spel van uittreding uit Europa. Het land wil voorlopig niet toetreden tot de Euro. In Ierland wil Minister-president Enda Kenny zachtere voorwaarden –naar Grieks voorbeeld- voor de noodleningen die het land in februari van dit jaar van Europa en het IMF kreeg. Ook hij moet zien te redden wat er nog van zijn land te redden valt, maar de meeste Ieren geven er geen stuiver meer voor.
   
   Griekenland
   In Griekenland wil de belangrijkste oppositieleider -Samaras- nu wél de ‘compliance letter’ aan Europa sturen, maar hij blijft eisen dat er veranderingen in het beleid van extreem zware bezuinigingen mogelijk moeten blijven. Hij staat daarin niet alleen. De rest van de Griekse oppositie wil ook de ruimte hebben, lees de eigen soevereiniteit van Griekenland behouden. Zal het de Grieken overigens lukken om de eigen staatschuld met tenminste 50% te reduceren, via een vrijwillige bijdrage van de banken? Dat lukte al niet bij een ‘haircut’ van 20%, laat staan in de huidige situatie.
   
   Klap op de vuurpijl
   Gisteren werd Portugal door de kredietbeoordelaars afgewaardeerd tot junkstatus en het land is inderdaad niet investeringswaardig, want failliet. Ook Frankrijk hangt afwaardering boven het hoofd en als klap op de vuurpijl kon Duitsland een belangrijk deel van een eigen obligatielening niet plaatsen. Dat deed zeer. Ineens worden er nu ook vraagtekens geplaatst bij de (tot nu toe absolute) kredietwaardigheid van Duitsland. Het is net tien kleine negertjes en binnenkort blijft waarschijnlijk alleen Nederland over. Toch weet iedereen dat ook Nederland op het randje van de afgrond balanceert, gelet op de enorme omvang van de bankensector in relatie tot ons BBP, de omvangrijke hypotheeklasten van burgers en van de staat en niet in de laatste plaats vanwege de naïeve garantstellingen van Nederland in het kader van Europa.
   
   België
   Over het verdriet van België is al veel gezegd en geschreven, maar feit is dat het land in alle opzichten failliet is. Dat komt onder andere door Dexia, dat in haar val vrijwel het gehele land meesleept. Zelfs de spanningen tussen het stuurloze België en het arrogante Frankrijk in het kader van de verdeling van schulden tussen beide partijen lopen momenteel hoog op. Geld wil iedereen hebben, maar voor schulden wil niemand opdraaien.
   
   Met de pet rond gaan
   Het was even glimlachen toen bekend werd dat de interimregering Leterme geld wil ophalen bij de bevolking via ‘staatsbons’. De Belgen hebben zoveel spaargeld dat ze gemakkelijk een belangrijk deel van de staatschuld kunnen financieren en uit oogpunt van binnenlandse solidariteit is dit een goede zet. Jammer is alleen dat ook België binnenkort met zware bezuinigingen te maken gaat krijgen en zelfs de Belgen kunnen hun geld niet tweemaal uitgeven.
   
   Onzalige ideeën
   Langzaam maar zeker groeit het inzicht dat de euro alleen nog gered kan worden door de introductie van eurobonds en/of het inzetten van de Europese Centrale Bank als de ‘big bazooka’ in het kader van het opkopen van complete lidstaten, want dat is in essentie wat van de ECB wordt gevraagd.
   
   Snel stijgende rente
   Over Euro-obligaties is alles al gezegd, met name dat deze de gemiddelde rente omlaag zal brengen waardoor het voor de problematische lidstaten goedkoper wordt om te lenen en voor de rijkere lidstaten slechts een beetje duurder. Mijns inziens een belachelijk argument. Want na de eventuele introductie van deze obligaties zal de financiële sector een nieuwe prooi hebben om op te jagen. Ik verwacht dan ook dat de rente op eurobonds na enige dagen fors zal stijgen, simpelweg omdat Europa het eigen huis niet snel genoeg op orde weet te krijgen, in ieder geval niet snel genoeg om de geldhonger van de banken te kunnen stillen.
   
   Stopzetten schuldhandel
   Er moet eerst een einde aan de handel in staatsobligaties worden gemaakt en dat betekent in ieder geval dat er geen nieuwe moeten worden gecreëerd. Zal Duitsland het been stijf weten te houden? Ik verwacht het niet en zeker niet nu het schuldenvirus het gehele continent heeft bereikt. Europa is ziek en kan niet genezen door een extra dosis van hetzelfde virus in de patiënt te injecteren. Of wel?
   
   Nieuw beleid
   Er is echt maar één oplossing die werkt. Stoppen met de handel in staatschuld en terug naar een moderne variant van de gouden standaard, met behulp van het IMF. Vroeger was de relatie tussen schuld en bezit duidelijk. Nu niet meer en dat zorgt voor de huidige chaos. Wat mij betreft meldt geheel Europa zich binnenkort bij het IMF. Niet met het verzoek om geld, maar met het verzoek om nieuwe maatstaven.
   
   René Tissen
   Business Universiteit Nyendrode
9. DurianCS 24 november 2011 17:56

   auteur info

   • DurianCS

     Lid sinds: 20 jan 2010

     Laatste bezoek: 14 feb 2025

   • Aanbevelingen

     Ontvangen: 2485

     Gegeven: 9820

   •    Aantal posts: 9.883

   quote:

   969 schreef op 24 november 2011 16:49:

   Goud heeft een waarden. Geld geven we een waarden. Daar zit het verschil in.
   

   Goud heeft absoluut geen enkele waarde. Misschien kun je er waarde aan toekennen vanwege de schoonheid in sierraden en vanwege de goede geleidbaarheid, maar een staaf goud an sich is volledig waardeloos. Wel een goede boekensteun, door het hoge gewicht, maar meer ook niet.
10. voda 24 november 2011 18:08

    auteur info

    • voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 14 feb 2025

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 92863

      Gegeven: 22791

    •    Aantal posts: 383.323

    quote:

    969 schreef op 24 november 2011 16:49:

    Goud heeft een waarden. Geld geven we een waarden. Daar zit het verschil in.
    

    Nee, niet mee eens. Goud heeft hooguit een waarde als "grondstof".
    Net zoals zilver, koper, etc.
    Het is maar net wat de "gek" er voor geeft.
    Goud, als toepassing voor producten, geeft weinig "impact".
    
    Derhalve, is goud een "gevoels waarde" Vergelijk het maar met diamanten.
    Jaarlijks komt er een X hoeveelheid bij.
    Niemand heeft echt goud en diamanten nodig als "gebruik".
    
    De waarde derhalve is slechts wat men er wil voor betalen.
    
    
12. [verwijderd] 24 november 2011 18:22

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Eigenlijk hoort goud gewoon geld te zijn, zoals het altijd geweest is. Onafhankelijk van de waarde van het huidige fiatgeld met een vaste waarde waartegen elk digitale munt ingewisseld kan worden. Niets makkelijker dan digitaal geld als ruilmiddel en om internationaal mee te handelen, helaas ongeschikt voor het opslaan van waarde.
    En voor waarde opslag (pensioenen etc..)zou goud een geweldige optie zijn.
    
    
13. [verwijderd] 24 november 2011 18:28

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Beste DurianCS en Voda,
    
    Goud heeft geen waarden. Waarom zit goud in zo een kluis als het niks is?
    En ga je naar een bank toe,laten ze je al te graag wel biljetjes zien. Maar hun goud houden ze liever achterwegen.
    
    groet,
    
    969
14. [verwijderd] 24 november 2011 18:41

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    iedereen zit maar wat te zwetsen. als er mensen met verstand van goud / geld de boel zouden besturen dan deed goud 35$.
15. [verwijderd] 24 november 2011 18:41

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    dr A.H.E. M. Wellink, president van De Nederlandsche Bank
    
    1 In de oorlogsjaren is 145.649 kg goud uit de kluizen van de Nederlandsche Bank, toen nog aan de Oude Turfmarkt, gestolen. Door de nazi’s, die goud en harde valuta nodig hadden om het Duitse oorlogsapparaat op gang te houden. Het was een vette buit, die slechts overtroffen werd door de 198 ton goud die de Duitsers in deze periode van België roofden. Van dit inpikken van ons blinkend metaal doet Gerard Aalders in ornithologische termen boeiend, en ook zeer leesbaar, verslag. Er is al het één en ander over gepubliceerd, onder andere door De Vries en Fase in hun respectievelijke geschiedsdelen van de Nederlandsche Bank, maar het ontbrak nog aan een samenvattend overzicht, waarin ook de resultaten van recent internationaal onderzoek zijn verwerkt. In deze lacune heeft u op pakkende wijze voorzien.
    
    2 Uw heeft mij hier als hoeder van het goud en het geld van Nederland gevraagd het eerste exemplaar van uw boek in ontvangst te nemen, en zult het mij dus niet euvel duiden dat ik zo her en der het optreden van mijn voorgangers onder de lamp houd.
    
    3 Dat de Nederlandse buit niet nog veel omvangrijker was, hebben we toch vooral te danken aan de toenmalige directie van de Nederlandsche Bank. Bezorgd over de toenemende agressie van Hitler-Duitsland begon zij al in de herfst van 1937, en eerder dan andere centrale banken, naar wegen te zoeken om het goud in veiligheid te brengen. Vanaf de late zomer van 1938 vertrok er met ijzeren regelmaat goud naar het buitenland. Dat moest met de nodige voorzichtigheid gebeuren, want Den Haag, dat de maatregelen oogluikend aanzag, was als de dood dat de neutraliteit van Nederland in het geding kwam. Bij het begin van de bezetting op 15 mei 1940 lag bijna 80% van de goudvoorraad in het buitenland.
    De alerte reactie van de Nederlandsche Bank is opvallend. België en Frankrijk, landen die de verschrikkingen van een Duitse bezetting in 1914-1918 hadden meegemaakt, zijn veel later met de verscheping van hun goud naar het buitenland begonnen. België vanaf maart 1939, ten tijde van de Duitse bezetting van Tsjecho-Slowakije, en Frankrijk pas vanaf 16 mei 1940, op het laatste nippertje dus.
    
    4 Over het goud en de joodse bezittingen die de nazi’s uit de bezette landen roofden is in de afgelopen jaren veel te doen geweest, en in die wereldwijde discussie stond het neutrale Zwitserland centraal. Aalders laat op niet mis te verstane wijze zien hoe Zwitserland de dubieuze reputatie verwierf als draaischijf voor het geroofde goud te hebben gediend. De leveranciers van Duitsland zagen hun goederen het liefst betaald in goud of Zwitserse franken.
    Nederland kan erover meepraten. Na de oorlog bleek dat bijna driekwart van al het geroofde Nederlandse goud, zo’n 120 ton, op enig moment in Zwitserland is geweest. Aan deze wetenschap, in de winter van 1946/47 vastgesteld, hebben wij niets gehad. Want dankzij een in mei 1946 in Washington gesloten Akkoord met de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk, kocht Zwitserland alle aanspraken van de geallieerden op teruggave van geroofd goud af. Bern stortte 52 ton goud in de geallieerde goudpool van waaruit alle gedupeerde landen naar rato van hun verlies werden terugbetaald. De officiële verklaring luidde dat het een bijdrage was aan de wederopbouw van Europa. Met deze 52 ton, tegen de toenmalige koers $ 58 mln waard, kwamen de Zwitsers dus goed weg. De geallieerden waren bij de onderhandelingen uitgegaan van een veel te lage hoeveelheid gestolen goud. De Zwitsers wilden hun onderhandelingpartners niet wijzer maken dan zij waren en weigerden inzage in de boeken te geven. Naar later zou blijken, hadden de Duitsers op zeker $ 360 mln aan goud de hand weten te leggen. Zwitserland heeft altijd vol gehouden te goeder trouw te hebben gehandeld. Pas eind jaren negentig moest het, na zware internationale druk, toegeven dat de Zwitserse nationale bank al vanaf 1941 wist dat de Reichsbank besmet goud ter verkoop aanbood.
    Van dit Akkoord van Washington is vooral Nederland het slachtoffer geworden. Den Haag heeft jarenlang geprobeerd het open te breken. De pogingen hiertoe vormen de hoofdmoot van Aalders’ boek. Alle inspanningen liepen stuk op de onverzettelijkheid van de Zwitsers en de vrijwaringclausule in het Akkoord van Washington. Nederland had hierbij aanvankelijk de steun van de Amerikanen, maar die verliep snel toen het kabinet-Drees zich doof hield voor het internationale protest tegen het harde ingrijpen in Soekarno’s Indonesië.
    
16. [verwijderd] 24 november 2011 18:41

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    
    5 Zowel de Commissie-van Kemenade, die de goudclaim heeft onderzocht, als Aalders, concludeert dat Nederland van meet af aan achter de feiten aan heeft gelopen. En, zoals wel vaker in de Nederlandse geschiedenis, heeft het morele gelijk het moeten afleggen tegen de politieke realiteit.
    Het moet mij van het hart dat het niet aan de Nederlandsche Bank heeft gelegen dat die feiten, althans de voor Nederland belangrijke feiten, niet tijdig beschikbaar waren. We moeten hierbij wel in gedachten houden dat de Bank tot 1948, toen Lieftinck haar nationaliseerde, een naamloze vennootschap was waarvan de aandelen in particuliere handen waren. Ook al was zij een bijzondere, nationale instelling, want bekleed met publiekrechtelijke taken, het was en bleef een particuliere instelling. Naar Trips oordeel behoorde het goud daarom aan de aandeelhouders toe. De Bank achtte zich in de goudzaak dus een belanghebbende partij, en daarmee wil ik toch een kanttekening plaatsen bij Aalders’ stelling dat de Nederlandsche Bank in het goudverhaal slechts passief, als slachtoffer van de roof meedoet.
    Trip had anno 1945 wellicht een wat al te beperkte kijk op het eigendomsrecht van het goud. Zijn opvolger Holtrop, die halverwege 1946 aantrad, zag de zaak breder: Nederland, één van de zwaarst getroffen landen materieel gezien, kampte met een enorm deviezentekort, Nederland had het goud domweg nodig voor de wederopbouw. Hoe dan ook, de Bank vond niet zonder reden dat ook van haar kant een actieve rol gewenst was, ook al besefte zij dat de politieke verantwoordelijkheid in Den Haag lag.
    
    Halverwege mei 1945 al kaartte de Bank de zaak aan bij de Nederlandse Missie van het geallieerde opperbevel. Nadat in de zomer van 1945 de eerste berichten in de kranten verschenen over de goudvondsten in het verslagen Duitsland, alarmeerde de Bank onmiddellijk de ministers van Financiën en Buitenlandse Zaken. Begin augustus 1945 rondde zij een Engelstalige notitie af die een uitvoerige inventarisatie van het geroofde goud bevatte. In de aanloop tot de Parijse Herstelbetalingenconferentie, waar het roofgoud hoog op de agenda stond, bewerkte zij, al dan niet via de ministeries van Financiën en Buitenlandse Zaken, de geallieerde diplomatieke afvaardigingen met deze notitie. Tegelijkertijd bestookte de directie de al in Londen benoemde Commissaris-generaal voor de Nederlandsche Economische Belangen in Duitsland met informatie. Hij had zijn hoofdkwartier in Frankfurt en misschien kon hij nadere informatie loskrijgen over de lotgevallen van het Nederlandse goud? Ondertussen deed de Bank verwoede pogingen om de eigen experts naar Duitsland te laten gaan voor nader onderzoek. In Frankfurt lag immers de door de Amerikanen in beslaggenomen goudadministratie van de Reichsbank. Naar Duitsland reizen was in de maanden na de totale instorting van het Duizendjarige Rijk echter geen sinecure. Land en infrastructuur lagen in puin, en het verkrijgen van toestemming om het land binnen te gaan verliep langs vele – militaire – schijven. Pas in de herfst van 1946 kwam de toestemming rond en konden de Bankexperts hun onderzoek doen in Frankfurt. En ja hun bevindingen kwamen te laat.
    De Bank is dus bepaald niet, zoals Aalders stelt, wakker geschud door het Akkoord van Washington.
    
    Ze heeft vanaf mei 1945 op het vinkentouw gezeten. Het is overigens de vraag, en daarin moet ik hem gelijk geven, of Nederland anders dan achter de feiten aan had kunnen lopen. We moeten niet vergeten dat in die cruciale maanden na mei 1945, regering en ministeries van Londen naar Den Haag terugkeerden, ook hier de infrastructuur fors beschadigd was, verbindingslijnen verbroken of slecht waren, en de eerste zorg van de overheid, Militair Gezag en later de reguliere burgelijke organen, het elementaire welzijn van de bevolking betrof. Bovendien, het gewicht dat Nederland in de schaal legde - en legt - is beperkt.
    
    6 In de naoorlogse politieke constellatie stond Nederland, dunkt mij, in feite maar één weg open om zijn goud terug te krijgen en die liep via de door de geallieerden aangegeven route van de Tripartite Goud Commissie. Aalders laat glashelder zien dat alle pogingen om bilateraal te onderhandelen met landen waar Nederlands gestolen goud terecht is gekomen, tot mislukken gedoemd waren. Gezien het aantal landen dat na de oorlog aanspraak maakte op teruggave van door de Duitsers geroofd goud en gegeven de hoeveelheid goud die de Commissie te verdelen had, lijkt mij dat Nederland een evenredig deel uit de goudpool ontvangen heeft. Uiteindelijk is bijna 72 ton goud teruggekomen. In termen van hoeveelheden staat Nederland na België als tweede op de lijst van uitkeringtrekkers. Zo slecht is het eindresultaat dus niet geweest.
    
    7 Tot slot dit. Van Geyl is het adagium dat geschiedenis een discussie zonder einde is. Zo zal ook over het Nederlandse goud, de roof en de restitutie het laatste woord niet gezegd zijn. Dat laat onverlet dat met dit laatste deel van uw trilogie over roof en rechtsherstel een intrigerend hoofdstuk van de Nederlandse geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog is afgerond.
    
17. [verwijderd] 24 november 2011 18:54

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Goud heeft geen waarde.Ik heb het nog nooit gevonden tussen het oud ijzer in het containerpark.
    Ja waarom stoppen ze goud in gepansterde kluizen?
    
    Afbreken Fort Knox en het goud tussen het oud ijzer gooien.
    
    www.google.be/imgres?q=fort+knox&...,r:2,s:0&tx=106&ty=44
18. [verwijderd] 24 november 2011 19:39

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Goud: van sieraad naar monetair ijkpunt en terug.
    
    De goudvoorraad van de Nederlandsche Bank
    Het goud van de centrale bank speelde in de
    negentiende en twintigste eeuw een belangrijke
    rol in het monetaire systeem. Op het hoogtepunt
    in 1971 bezat DNB 1.753 ton. Met de nieuwe
    goudovereenkomst van de centrale banken zal
    DNB in 2009 ‘nog maar’ 612,5 ton bezitten. Een
    verhaal over koop en verkoop, en de waarde van
    goud als sieraad, ruilmiddel en anker in het
    internationale monetaire systeem.
    
    In de oudheid had goud vooral een decoratieve functie. De oudste
    gevonden sieraden dateren van drieduizend jaar vóór Christus.
    Goud gaf aanzien en macht. Behalve veelgebruikt voor sieraden,
    was goud ook een beleggingsinstrument voor koningen en edelen,
    de kerk en rijke kooplieden. Halverwege de negentiende eeuw
    veranderde de rol van het edelmetaal. Nieuwe mijnbouwtechnieken
    zorgden voor een sterke toename van de goudproductie.
    Dankzij de industriële revolutie en de sterke groei van
    de handel ontwikkelde goud zich tot een universeel geaccepteerde
    valuta.
    
    Nieuwe mijnbouwtechnieken zorgden voor een sterke toename van de goudproductie.
    
    Om de groei van de internationale handel te faciliteren, voerden
    landen de ‘gouden standaard’ in. Onder deze standaard was door
    de centrale banken in beginsel elke gulden, franc en pond gedekt
    door een vaste hoeveelheid goud. Goud was in feite de universele
    valuta: muntsoorten konden tegen een vaste standaard(koers)
    worden omgewisseld in goud. Terugkijkend, kan de gouden
    standaard worden gezien als een monetaire techniek om het
    evenwicht op de betalingsbalans te bewaken. Tekorten en
    overschotten op de betalingsbalans werden internationaal
    afgerekend in goud. In theorie had dit een stabiliserend,
    disciplinerend effect: importeerde een land meer dan het
    exporteerde dan nam de goudvoorraad van dat land af. Dit leidde
    in de regel tot een prijsdaling van de lokale producten, waardoor
    de export weer concurrerend werd.
    
    Eerste Wereldoorlog
    
    De Eerste Wereldoorlog maakte tijdelijk een einde aan deze
    gouden standaard. Toch was de rol van goud niet uitgespeeld. De
    oorlogsvoerende landen richtten zich vrijwel volledig op de
    productie ten behoeve van de oorlogsvoering. Hierdoor kwam de
    export van deze landen vrijwel tot stilstand. De benodigde
    importgoederen konden niet met exportgoederen worden betaald,
    maar wel met goud. Dit leidde in Nederland tot een sterke stijging
    van de goudvoorraad. Tegen het einde van de oorlog accepteerde
    Nederland geen goud meer, maar verstrekte het krediet aan haar
    afnemers waardoor de export op pijl bleef.In 1925 werd de gouden standaard in ere hersteld. De
    Nederlandsche Bank bracht zelfs korte tijd gouden munten als
    wettig betaalmiddel in omloop. Het publiek accepteerde deze
    munten echter niet. Een deel van deze munten maakt nog steeds
    deel uit van de officiële Nederlandse goudvoorraad. Tijdens de
    crisisjaren kwam de gouden standaard alweer snel onder druk te
    staan. Desondanks hield Nederland er nog lang aan vast: pas in
    1936 werd de gouden standaard losgelaten.
19. DurianCS 24 november 2011 19:39

    auteur info

    • DurianCS

      Lid sinds: 20 jan 2010

      Laatste bezoek: 14 feb 2025

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 2485

      Gegeven: 9820

    •    Aantal posts: 9.883

    quote:

    969 schreef op 24 november 2011 18:28:

    Beste DurianCS en Voda,
    
    Goud heeft geen waarden. Waarom zit goud in zo een kluis als het niks is?
    En ga je naar een bank toe,laten ze je al te graag wel biljetjes zien. Maar hun goud houden ze liever achterwegen.
    
    groet,
    
    969
    

    Om jouw woorden te gebruiken: goud wordt een waarde gegeven. We vinden met zijn allen dat goud een waardevol goed is, maar het is precies zoveel waard als we met zijn allen vinden. Dit is geen intrinsieke waarde, maar alleen een zeldzaamheidswaarde en perceptie dat het iets is dat waardevast is. Goed beschouwd is dit een kunstmatige toekenning van waarde.
20. [verwijderd] 24 november 2011 19:42

    auteur info

    • [verwijderd]

      Lid sinds: 01 jan 0001

      Laatste bezoek: 01 jan 0001

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 0

      Gegeven: 0

    •    Aantal posts: 0

    Bretton Woods
    Na de Tweede Wereldoorlog werd goud opnieuw een anker in
    het internationale monetaire systeem, ditmaal dankzij het
    akkoord van Bretton Woods. De landen die deelnamen aan de
    Bretton Woods-goudstandaard konden hun dollars bij de
    Federal Reserve Bank omwisselen in goud tegen een vaste prijs
    van 35 dollar per troy ounce (circa 31,1 gram). De valuta van de
    deelnemende landen kenden een vaste wisselkoers ten opzichte
    van de dollar. Fluctuatie van de dollarkoers was slechts minimaal
    toegestaan. Daalde de dollarkoers bijvoorbeeld ten opzichte van
    de gulden, dan moest DNB het overschot aan dollars inkopen.
    Deze werden vrijwel onmiddellijk omgezet in goud.
    Door een langdurig tekort op de handelsbalans van de
    Verenigde Staten werd de wereld overspoeld met dollars die bij de
    Amerikanen werden omgewisseld in goud. Amerika heeft haar
    import feitelijk betaald in goud. Zo heeft Bretton Woods geleid
    tot een enorme toename van de Nederlandse goudvoorraad. In
    twintig jaar tijd – van 1950 tot 1971 – is de Nederlandse goudvoorraad
    verzevenvoudigd, met ongeveer 1.500 ton tot 1.753 ton.
    
    Waar ligt het
    Nederlandse goud?
    Slechts een klein deel van het Nederlandse
    goud bevindt zich daadwerkelijk in
    Nederland, in de kluizen van DNB aan het
    Frederiksplein in Amsterdam
    Het grootste deel van de zware
    goudvoorraad bevindt zich op Manhattan,
    in de kluizen van de Federal Reserve Bank.
    Omdat de kluizen op de granieten rotsen
    van Manhattan zijn gebouwd, is de draagkracht
    van de kluisvloer enorm. Daarnaast
    ligt Nederlands goud bij de Bank of Canada
    en de Bank of England. De goudvoorraad in
    Manhattan is een erfenis van het Bretton
    Woods akkoord. De Federal Reserve Bank
    fungeerde als ‘wisselloket’.
    
    In 1971 blies Richard Nixon het stelsel van vaste wisselkoersen op.
    Met de val van het Bretton Woods-regime is de rol van goud min
    of meer uitgespeeld in het internationale monetaire systeem.Goudleenmarkt
    Met het loslaten van de vaste goud/dollar-wisselkoers, kon zich
    een vrije goudmarkt van vraag en aanbod ontwikkelen. De prijs
    wordt twee keer per dag in Londen vastgesteld door een groep
    gerenommeerde goudhandelaren. Omdat tijdens Bretton Woods
    de officiële goudprijs in Amerikaanse dollars werd uitgedrukt,
    wordt goud ook nu nog in dollars verhandeld. Goud gedraagt zich
    vaak als een valuta: bij een zwakke dollar stijgt de goudprijs
    meestal en omgekeerd. De koersbeweging van goud in dollars is
    groter dan de koersbeweging in euro’s. De prijs van goud in dollars
    is de afgelopen jaren sterker gestegen dan de prijs in euro’s. Een
    soortgelijk effect is in andere valuta te zien: omdat bijvoorbeeld
    de Indiase rupee sterk is gedaald ten opzichte van de dollar, is de
    prijs van goud in Indiase rupees de afgelopen jaren juist sterk
    gestegen. Voor Indiërs is goud meer waardevast dan de eigen
    munt. India is dan ook de grootste goudimporteur van de wereld.
    Vanaf de jaren tachtig ontwikkelde zich een goudleenmarkt.
    Centrale banken, waaronder DNB, leenden goud uit tegen een
    geringe rentevergoeding aan gespecialiseerde goudbanken. Deze leenden op hun beurt het goud uit aan de goudverwerkende
    industrie, zoals de sieradenfabrikanten, die hiermee het koersrisico
    tijdens het productieproces afdekten. Ook werd het uitgeleend
    aan goudproducenten, die het geleende goud verkochten en met India is de grootste goudimporteur van de wereld.de opbrengst het mijnbedrijf financierden. De leningen werden later afgelost met de goudproductie van de mijn. DNB heeft maximaal 142 ton uitgeleend. Omdat de vraag naar goudleningen nu nagenoeg is weggevallen, heeft DNB al haar goudleningen
    teruggehaald.
21. voda 24 november 2011 19:45

    auteur info

    • voda

      Lid sinds: 02 dec 2005

      Laatste bezoek: 14 feb 2025

    • Aanbevelingen

      Ontvangen: 92863

      Gegeven: 22791

    •    Aantal posts: 383.323

    quote:

    simi500 schreef op 24 november 2011 14:25:

    [...]
    
    Slechts 2% van de bevolking bezit momenteel fysiek goud.
    

    Dit lijkt mij niet correct.
    
    Hoeveel personen hebben wel iets van goud? Een ring, een sieraad, horloge, gouden kroon etc.
    
    Heb je trouwens een linkje over die 2%?