Bullish. schreef op 10 september 2011 13:27:
[...]
As, laat ze maar löllen, ik doe er niet aan mee!
Voor jou...
de blik in haar ogen
verandert de kleur van mijn dag
't is niet te geloven
van zwart als ze boos is
tot blauwer dan blauw als ze lacht
de zon hangt voortdurend verliefd om haar heen
en de maan laat haar nooit een seconde alleen
een woord van haar lippen
kan telkens weer wonderen doen
't is niet te voorspellen
soms klinkt ze als onweer
en soms als een zonnig seizoen
maar hoe hard het ook vriest
ze is zo weer ontdooid
zolang ze bij mij is verveel ik me nooit...
(Door tijdgebrek hier en daar iets van een Larense zangert moeten pikken, maar daarom niet minder gemeend... of minder toepasselijk.)