Beur schreef:
[quote alias=pensionado id=5820779 date=201109211820]
Veel is de laatste jaren al geschreven over Victor Muller, zijn passie en zijn ondernemerschap. Niemand kan ontkennen dat hij een enorme durver is. Zo ook zijn avontuur in de Formule 1. Het leek hem fantastich om tussen de Todt's en Ecclestone's een rol te kunnen spelen, maar het liep anders. Maar zijn liefde voor auto's, vooral de luxe auto's met karakter en historie, bleef.
Toen hij zag dat Saab dreigde ten onder te gaan voelde hij, met een haast overdreven liefde voor techniek, zijn kans. Iedereen riep dat dit gekkenwerk was en geen enkele kans van slagen had. Toch bleef hij erin geloven: nieuwe Saabs met een nieuwe look, maar met het alom bekende Saabgevoel.
Verliefde mensen kunnen niet alles overzien. Victor Muller heeft, mijns inziens, puur zijn passie (volgens anderen grootheidswaanzin) gevolgd zonder zich ervan bewust te zijn dat in zo'n groot bedrijf meer touwtjes in de gaten moeten worden gehouden dan alleen de technische kant. Maar wie als ondernemer niet alles kan overzien EN niet de mensen om zich heen heeft die dat wel kunnen EN zelf alles wil regelen komt in zwaar weer. Zo ook Victor Muller.
De laatste tijd werd hij een ondernemer op de rand van de afgrond. Met de mogelijkheid van het afbrokkelen van die rand, met het levensgrote risico naar beneden te donderen. Vandaag heeft hij, waarschijnlijk met veel hulp van juristen waarvan we de vergoeding niet (willen) weten, uitstel van executie kunnen verkrijgen. Niet meer maar ook niet minder.
De komende tijd zal snel duidelijk moeten worden of hij nog kansen in die wereld heeft. Hoe men ook over hem denkt, ik vind het toch knap dat hij zo voor zijn idealen blijft vechten. Alles lijkt nog los zand, maar wellicht dat een golf uit China hem toch weer terugwerpt op het vasteland, weg van de afgrond. Ik gun het hem.
[/quote]
Ach, ik denk eerder dat het zo is dat hier weer eens wordt bewezen hoever je met bluf en ongebreideld geloof in eigen kunt komen.
Dat een mens tot veel meer in staat is dan hij zelf denkt.
Victor verkeert in een permanente staat van het aftasten van (eigen) grenzen.
Een mix van overcompensatitief zelfvertrouwen, bewijsdrang, hobbyisme, keihard werken, fantasie, dromen en leugenachtigheid,
Onthoud 1 ding: aan het eind van het verhaal loopt ook VM met zijn neus tegen de grenzen die de buitenwereld stelt en blijven de nuchtere rekenmeesters over.