rene l schreef op 21 januari 2016 13:05:
[...]
Ik had in de jaren 80 een directeur die in een rode 240 reed.
Als hij 's morgens bij de zaak arriveerde en het portier opende kwam er een enorme rookwalm uit.
Hij stak dan weer een nieuwe sigaar op en zei, het was weer behoorlijk mistig onderweg.
Een aparte man, had lang op de vestiging in Parijs gewerkt en hij parkeerde altijd op z'n gehoor, z'n auto had ook altijd flinke blikschade.
Het boeide hem niets, wel was het een figuur die je gigantisch kon stimuleren en overal kansen zag.
Niks geen stiekem gedoe, gewoon recht voor zijn raap.