Raasgier schreef op 29 maart 2020 12:07:
[...]
Die indruk krijg ik ook steeds meer. Nadrukkelijk met de betrouwbaarheid van een natte vinger, maar ik zat dus eens te denken hoe dat kan. Een aanrader om te lezen is The Grapes of Wrath van John Steinbeck. Speelt honderd jaar eerder, maar het laat je op briljante wijze invoelen hoe (daar, toen) werkkracht als inwisselbaar vuilnis werd gezien. Eer is wel wat veranderd in die honderd jaar, maar werkkracht als inwisselbaar vuilnis is natuurlijk in grote mate nog steeds van toepassing op de onderste lagen van de maatschappij in de VS. Die lagen worden nu als hardste getroffen, uiteraard, maar ik vermoed dat die lagen ook het makkelijkst vervangende arbeid kunnen aanleveren. Er zal vast hier en daar wat stilvallen, maar de grote pool van loonslaven is op zich natuurlijk een immens flexibele resource (ze hebben niks te willen, en als jij salaris biedt, dan komt er heus iemand werken). Het is niet uit te sluiten dat dit mechanisme inderdaad de economie van de VS drijvende houdt, dwars door de coronacrisis heen. Waarbij het menselijk leed aan de onderkant natuurlijk niet te onderschatten is, en een schandvlek op het blazoen van elke natie die zich modern wil noemen.