Beur schreef op 17 augustus 2020 12:37:
Wat opmerkingen bij de gepubliceerde CU-studie van Osthoff/Basel.
* Tekst ontvangen door Frontiers op 17 juni 2020. Geaccepteerd op 30 juli 2020 en geplaatst op 14 augustus 2020
* Elke wetenschapper probeert plaatsing in de meest gezaghebbende tijdschriften (zoals Nature of The Lancet) te krijgen. Frontiers in Immunology is (nog) geen top 10-tijdschrift op dit vakgebied
* Op dit moment is het onderzoek door andere wetenschappers nog niet geciteerd of is er aan gerefereerd. Maar dat is gezien de recente plaatsing niet zo vreemd uiteraard.
* Aantal views tot op vandaag 4082. Waarvan IEX 1157, De Beurs 76, Facebook 294 en het Pharmingforum 211. 10 tweets (waarvan 7 afkomstig van de buren :))
* Bruno Giannetti van Pharming heeft meegewerkt aan de onderzoeksopzet. Hij zal ongetwijfeld ook zijn inbreng hebben gehad bij die van de zojuist gestarte grotere trial.
*Michaell Osthoff ontving betalingen van Pharming voor deze studie. En tevens gelden (grants) van Pharming buiten deze studie
Dan over het onderzoek zelf:
* Bij Covid-19 wordt een verhoogde C1INH-aanwezigheid geconstateerd: het lichaam doet een beroep op de van nature beschikbare hoeveelheid. Osthoff gaat er vanuit dat deze verhoging niet voldoende is om een te sterke activering van het complementsysteem onder controle te houden en dat daarom C1INH toegevoegd moet worden.
* Het meest interessante vind ikzelf de door Osthoff/Pharming gesuggereerde gunstige impact van Ruc op niet 1 maar op meerdere ontstekingsroutes. De focus ligt niet alleen op een te actief werkend complementsysteem maar tevens op ingrijpen in het CAS en KKS-syteem (denk hierbij onder meer aan regulering van het bradykinine-level met als gevolg lekkende bloedvaten en ook aan trombosevorming).
Bij het zojuist gestarte multicenter-onderzoek van het Radboud/Takeda met Takhzyro/Lanadelumab wordt voor zover mij bekend gefocust op regulering van het KKS-systeem. Ben erg benieuwd of die geclaimde brede werking van Ruc daadwerkelijk ook gunstiger implicaties heeft dan in dit geval Takhzyro.
* De CU -studie is met een populatie van 5 personen natuurlijk zeer beperkt en conclusies mogen er daarom niet uit getrokken worden. 2 van de 5 patiënten werd bijvoorbeeld - naast de standaardbehandeling met hydroxychloroquine en Loponavir - na het toedienen van Ruc eveneens nog Tocilizumab (reuma-medicijn) toegediend en 4 van de 5 kregen in een later stadium een antibioticum. Niet uitgesloten kan worden dat juist de combi van diverse preparaten een gunstig effect bewerkstelligde.
* Daarop voortbordurend: de patiënt die naar de IC moest kreeg na het toedienen van Ruc ook nog genoemd Tocilizumab en Amoxicilline toegediend. Niet onlogisch is te verwachten dat zeker bij niet alle Covid-19-patiënten het toedienen van Ruc voldoende zal blijken te zijn.
*Afgelopen vrijdag wees ik op de mogelijke impact van de relatief korte hafwaardetijd van Ruc op de duurzaamheid van de verbeteringen.Ook Osthoff zelf wijst hier op in dit onderzoeksverslag: "Second, sustained complement inhibition may not have been achieved with this current regimen, given the short half-life of conestat alfa and limited treatment duration".
Die kortere halfwaardetijd was reden voor de onderzoekers van het Radboud om van Firazyr naar Takhzyro/Lanadelumab te switchen. We mogen aannemen dat die duurzaamheid van verbeteringen bij het nu lopende onderzoek goed gemonitord ( of zo u wilt: goed geJulesd) zal worden.
* Tot slot, met het oog op het hier geregeld besproken opnamekostenplaatje, aardig om te zien is ook wel dat de opnameduur van patiënten met de standaardbehandeling niet verschilde met die van Ruc (beiden 10 dagen)