goof2 schreef op 7 januari 2015 07:13:
een stuk uit 2003 en kan mij daar helemaal in vinden.
De enige uitweg is een wereldwijde schuldsanering maar pas als de geesten er rijp voor zijn en er een lange periode van armoede aan vooraf is gegaan.
Er zijn verschillende economen die een wereldwijde schuldsanering voorspellen.
Ik vrees dat hun aannames veel realistischer zijn, dan de overheids officials ons doen geloven op basis van hun zogenaamde voorspellingen waarbij wordt uitgegaan van verouderde rekenmodellen. De huidige wereldwijde economische en geopolitieke ontwikkelingen zijn niet vergelijkbaar met die uit het nabije verleden. Het voorspellen van toekomstige ontwikkelingen met behulp van computermodellen is hetzelfde als het voorspellen van het weer op lange termijn. Het blijft voor een groot deel koffiedik kijken. Een aantal factoren zijn wel heel duidelijk, zoals de mislukte geldverruimingspolitiek van centrale banken, de mislukking van de euro en de politieke impasse v.w.b. het bedenken van stimulerende maatregelen. Probeer nog maar eens, in deze tijd van gigantische schuldenbergen, economische aansporende activiteiten te bedenken. In mijn optiek is dat nu niet meer mogelijk met al onze schuldverplichtingen. Er is gewoon geen geld meer en nog meer geld lenen is geen optie. De staatsschuld en private schuld bij elkaar opgeteld is met de aflossings- en renteverplichtingen eenvoudigweg niet meer op te brengen vandaar dat een Wereldwijde schuldsanering op termijn de enige uitweg is
Je kunt niet zo maar spaargelden en pensioengeld gebruiken om de boel af te lossen. De enige oplossing is te vinden in wereldwijde schuldafschrijving, zowel staatsschuld als particuliere schuld. Als de EU daar nu eens een begin mee zou maken door per land een goed opgezet plan op te stellen. Stel dat alle schuld ineens per 31 dec/1 jan van een nieuw jaar, om 00.00 uur ’s nachts voor bijvoorbeeld 50 procent wordt afgeschreven. In verband met de wereldwijde verwevenheid van alle schuldproducten moet dat een wereldwijd omvattend masterplan worden.
Dan is direct de totale schuld weer dragelijk en ontstaat ruimte om leningen uit te schrijven voor alleen investeringen en niet voor consumptie. Dit betekent dat er een totale politieke ommekeer nodig is en aantal knappe koppen die dit plan minutieus uit moeten werken. Maar vooral van belang is het creëren van politiek draagvlak en begrip bij burgers die geen schulden hebben.
Andere oplossingen bestaan niet, zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Het grote nadeel, namelijk een enorme kapitaalvernietiging op de bankbalansen en de vermogensbalansen moet tegelijk voor lief worden genomen. Maar ja, ga Pietje maar eens uitleggen dat hij voor zijn vordering op Jantje de helft moet kwijtschelden. Voordat bij iedereen is doorgedrongen dat dit de enige methode is om te voorkomen dat we als naties als dominostenen achter elkaar om zullen vallen, is denk ik het kwaad al geschied want er is niemand die weet hoe anders dit schuldenprobleem op te lossen is.