jurrianhoondert schreef:
Op
www.beursonline.nl vond ik de volgende column.
Welke uraniumfondsen zijn hot
Dit wordt een lang stuk. Maar het is de moeite waard, dat beloof ik.
Afgelopen week schreef ik voor ‘Beleggers Belangen’ een omslagverhaal over alternatieve energieaandelen. Het blad was nog niet in de bus gevallen of een gepikeerde reactie kwam binnen op de redactie. ‘Waarom werd uranium in het artikel niet behandeld?’, vroeg een verdrietige Marino Pieterse, uitgever/opsteller van de ‘Uraniumletter international’. Nu had dat een paar simpele redenen (uranium wordt niet tot duurzame energie gerekend en beperkte ruimte). Maar dat neemt niet weg dat er weinig mensen zo enthousiast zijn over uraniumbeleggingen als ik. Dus beste Marino, geloof me, we zijn twee handen op één buik.
Nu is het wel zo dat de koersen van uraniumgerelateerde fondsen al enorm zijn opgelopen. Om een voorbeeld te geven. Het Franse Areva, genoteerd aan Euronext Parijs en voor iedereen eenvoudig te kopen via Alex of Binck, is in krap vijf maanden al 52% gestegen. Het Canadese Cameco gaat ook als een speer. Maar dat wil niet zeggen dat het allemaal niet nog veel hoger kan. Immers, de massa weet nog niets van uranium. Toen ik driekwart jaar geleden vertelde dat ik uranium had gekocht, keek men me ongelovig aan. Hoe dan?, vroeg men.
Als olie het ‘zwarte goud’ is, is uranium misschien het ‘nieuwe goud’? Goedkope olie raakt op of komt uit politiek instabiele gebieden waar het westen vijandig gezinde regimes de scepter zwaaien. En aangezien we niet in het donker willen zitten, zal er toch relatief goedkoop elektriciteit opgewekt moeten worden. Hoewel alternatieve energie als zon, wind, biomassa en geothermische opwekking een bijdrage kan leveren, wordt het meest verwacht van kernenergie. De ‘original uraniumbug’ James Dines denkt dat we pas aan het begin staan van een ‘boom’ in uranium. De prijs daarvan is dan wel gestegen van $ 7 naar $ 41 per pond U3O8, maar kan nog ruimschoots verdubbelen voordat het niveau (gecorrigeerd voor inflatie) van 1979 wordt geëvenaard.
Volgens Dines zal kernenergie weer populair worden omdat het geen broeikasgassen produceert en omdat het merendeel van de uraniumvoorraden ligt in politiek stabiele en vriendelijke landen als Australië, de Verenigde Staten en Canada.
Er is genoeg uranium voor een miljard jaar als we kweekreactoren gaan gebruiken, zegt Dines. Kernenergie wordt relatief steeds goedkoper nu de prijzen van kolen, gas en olie stijgen. Verder zou door kernenergie opgewekte elektriciteit gebruikt kunnen worden om water in zuurstof en waterstof te splitsen. Met brandstofcellen uitgeruste auto’s kunnen dan rijden op die waterstof, denkt James Dines. Als technicus heb ik mijn twijfels over brandstofcellen in auto’s, maar het verhaal klinkt leuk en daar gaat het nu eenmaal om in een bull markt.
Nu moeten uraniumpromotors als Dines nog wel een klein vlekje wegwerken als het om afval en veiligheid gaat. Na het bijna-ongeluk in ‘Three Miles Island’ en de ramp in Tjsernobyl is het imago van kernenergie bij het grote publiek niet best. Maar als de keuze is: auto inleveren of een kerncentrale naast de deur, dan lijkt het pleit snel beslecht. Hoewel er nog steeds geen afdoende oplossing is voor het kernafval, denken optimisten als Dines dat die er wel zal komen. Tot die tijd kunnen we kernafval blijven opwerken of veilig opslaan.
Tot nu toe heb ik alleen de twee belangrijkste uraniumaandelen aangeprezen: Areva (Euronext Parijs) en Cameco (CJJ: Nyse). Ook BHP Billiton (BHP: Nyse) is een ‘all round’ favoriet grondstoffenaandeel met belangen in uranium. BHP
Mensen die er verstand hebben, zeggen dat je nu ook moet kijken naar de mindere goden. Het gaat dan om namen als Fronteer (FRG: Amex), Pinetree Capital, Mega Uranium en Laramide Resources (de laatste drie noteren op Canadese beurzen).
Het zou wel eens kunnen dat ze net zo bekend (en berucht) worden als het gouden trio JDS Uniphase (JDSU: Nasdaq), Cisco (CSCO) en Brocade (BRCD:Nasdaq) uit het Internettijdperk. Wie de grafiek van JDS Uniphase over de laatste tien jaar bekijkt, ziet meteen wat voor een risico dergelijke fondsen met zich meebrengen. Maar de kansen zijn evident.
Wie in 1998 JDSU kocht en een ‘trailing stop loss’ van 25% hanteerde, heeft onwaarschijnlijk veel geld verdiend. Datzelfde recept zou ik aanbevelen voor de nieuwe speculatieve uraniumbeleggingen. De Canadese fondsen lijken mij op dit moment het aantrekkelijkst omdat de grote massa (beleggers die gebruikmaken van Internetbrokers) nog niet direct toegang heeft tot die beurzen.
Ad Mulder
_________________________________
Fronteer Development Group, Inc., a discovery-stage mineral exploration company, focuses on exploring gold and uranium deposits primarily in Canada, Mexico, and western Turkey. Its properties are located in western Turkey; the provinces of Newfoundland and Central Mineral Belt of Labrador, Ontario; the Northwest Territories, Canada; and Mexico. The company also holds interest in a real estate joint venture through its 50% interest in Berkley Homes (Pickering), Inc. In addition, Fronteer Development Group has an alliance agreement with Altius Minerals Corp. The company was incorporated in January 1999 under the name 1334970 Ontario, Inc. and changed its name to Fronteer Development Group, Inc. in February 1999. Fronteer Development Group is based in Vancouver, Canada.
Fronteer Development Group
finance.yahoo.com/q/bc?s=FRG&t=1yInteressant koersverloop, zijn deze 300% het begin van een lange rally zoals bij Cameco?
Iemand met meer informatie/mening over dit bedrijf?